Jak sprawdzić, czy nie zaatakował nas cytomegalowirus?
Osoba, która zmaga się z cytomegalią nie jest w stanie samodzielnie udzielić stuprocentowo pewnej odpowiedzi na pytanie o to, czy to właśnie cytomegalowirus odpowiada za jej problemy ze zdrowiem. Znajomość objawów cytomegalii i świadomość tego, w którym okresie życia choroba ta może okazać się szczególnie niebezpieczna umożliwia jednak szybkie podjęcie środków zaradczych. Nie warto przy tym trwać w niepewności, a potwierdzenia swoich obaw poszukiwać na kolejnych forach internetowych. Znacznie lepszym rozwiązaniem wydaje się złożenie wizyty lekarzowi, podzielenie się z nim swoimi obawami oraz wykonanie zleconych nam badań.
O istnieniu zagrożenia chorobą można mówić po wykonaniu badania krwi. Sprawdza ono, czy w organizmie osoby poddającej się leczeniu znajdują się przeciwciała świadczące o przebytej chorobie. W trakcie analizy próbki krwi można stwierdzić zarówno obecność w niej zarówno obecność przeciwciał IgM, jak i obecność przeciwciał IgG. Te pierwsze sugerują, że pacjent zmaga się z infekcją, a jego organizm próbuje radzić sobie z nią we własnym zakresie. Przeciwciała IgG sugerują z kolei, że choroba została przebyta w przeszłości, a organizm wypracował sposób, który może okazać się skuteczny w walce z nawrotami choroby.
Wyniki badań IgG i IgM
wynik | ujemny (-) | wątpliwy (-/+) | dodatni (+) |
---|---|---|---|
przeciwciała IgM | < 0,7 | 0,7 - 0,9 | > 0,9 |
przeciwciała IgG | < 4,0 | 4,0 - 6,0 | > 6,0 |
Interpretacja: